Ne çok anlama gelmekte.
Gün; güneş demek, gündüz demek
Gün; bir döngü demek, döngülerin gerçekleştiği an demek
Gün; aydınlık demek
Gün; toplumsal bir faaliyet, bir buluşma, görüşme demek
Gün; pasta, çörek, börek, kurabiye, tatlı demek
Gün; dedikodu, kalabalık, örgü, tığ demek
Gün; anma, eğlenme, tınma, idrak etme, kendine gelme demek
Gün; BARIŞ demek, ANNELER demek, KADINLAR demek
Evet bir 8 mart daha kapımızın dibinde, geldi dayandı. Bayramda anamızın elini öptük, gittik karımızı, kızımızı dövdük. Anneler gününde anamızın yanaklarından öptük, gittik karımızı bıçaklayıp öldürdük, kız yeğenimize ya da evladımıza tecavüz ettik. Rastladık bir yerde, halamızın, babaannemizin elini öptük, sarıldık, kutlaştık, sonra gittik kızkardeşimize , töre deyip acımadan onu bir güzel öldürdük. Başımızın tacı dedik, suratını morarttık, ağzını burnunu kanattık, tacımıza renk kattık. Sevdiğimiz dedik, aşkına kendimizi yollara vurduk, yan baktı diye kafasını gözünü patlattık, yetmedi lime lime doğradık. Çocuklarımın anası diye güya yücelttik, oysa derdimiz çocuklarımızın anası olması değil, namusumuzun ana yaftası olmasıydı, ilk fırsatta ya yüzünü kezzapladık, ya burnunu kestik ya da taşlayıp öldürdük.
Babamızdan dayak yerken anamıza arka çıktık, koruduk, kolladık, belki de korkup masanın altında ağladık, evlendiğimiz gece karımızı eşek sudan gelinceye kadar dövdük.
Şimdi 8 Mart’ta KADINLAR diyeceğiz, allayıp pullayacağız, sevip okşayacağız, car car bir araba dolusu laf edip, onlarca makale yazacağız. İyi de biz kadınlar bu bir günün yükünü kalan 364 gün nasıl karşılayacağız?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder