Son yıllarda soykırım, katliam lafını o kadar çok duymaya başladık ki, Ben Türkiye topraklarında yaşayan insanların hepsinin birer cani, zalim ve deri yüzücü olduğuna inanmaya başladım. Komşularımdan, akrabalarımdan, arkadaşlarımdan korkuyor her an kafamı keser diri diri toprağa gömerler diye gözüme uyku girmiyor. Zira biz; yani Türkiye’de yaşayan ve vatandaşlık bağıyla bağlı, Atatürk’ün kurduğu cumhuriyete tabi, Kurtuluş ordusunun işgalden kurtardığı topraklarda 88 yıldır yaşamakta olan 80 milyon insan, hepimiz birer faşist, birer kafatasçı, soykırımcı, vahşi, etçil kana susamış hayvanlarız.
Biz 1922’de İzmir’i işgal ederek yakmış, Rumları gebertmiş, ölmeyenini de denize dökmüş canavarlarız. Oysa İzmir Türkler tarafından (daha doğrusu Osmanlı tarafından) 1922 de değil, II.Murat tarafından 1422 de işgal edildi ve 500 yıl sonra sadece 2 yıl için Yunanlıların eline geçti. İşte ne olduysa o zaman oldu, burada milyonlarca Yunanlı türedi ve 1922’de Mustafa Kemal’in Kurtuluş Ordusu tarafından geri alındığında bu milyon küsur Rum kıtır kıtır kesildi. Biz caniyiz, kesin yapmışızdır. Gerçi o sıralarda yurdun diğer Rum köşesinde yaşayan zavallı dedem, Trabzon’daki ailesini Rum çetecilerin tecavüzünden kurtarabilmek, canını teslim etmemek için Gümüşhane’ye kaçmış ama ne yapalım, önemli değil. Böyle aptallık yapacağına Pontus soykırımına katılıp adam doğramak varmış ama kaçmış işte.
Aslında Kanuni Sultan Süleyman zamanında engizisyondan kaçan Yahudileri de buraya gebertmek için getirmişler; gerçek farklı yani. Türk’üz biz, müslümanız, buraya gemiler dolusu adamı getirip beslemek bize yakışır mı?! Hepsini kılıçtan geçirip mezarlara dolduracaktık ama o sıralar nedense karambole gelmiş, doğrayamamışız. Daha da önemlisi, bütün dünya büyük bir yalana inanıyor, 1939-1945 yılları arasında milyonlarca Yahudi insan, Türkler tarafından öldürüldü. Nedense bu konu gündeme gelmiyor, oysa hiç zaman geçirmeden bunu hemen üstlenelim ki Alman düşmanlığı ortadan kalksın.
Bir de şu Boşnak meselesi var. Sırplar özür dilemişler katliam yaptıkları için. A a a a a, hiç olur mu, siz deli misiniz yahu, biz size bırakır mıyız böyle bir soykırımı, O Boşnakları biz kurşuna dizip mezarlara doldurduk, şimdi hangi hakla çıkıp olayı üstleniyor ve özür diliyorsunuz, kimselere bırakmayız biz bu işi. Bu Sırplar şapşal vallahi.
Cezayir’deki bir milyon Arap’ı da biz öldürdük. Tutsileri buraya yolladılar, onların da işini biz hallettik, kimselere bırakmadık. Irak’ta bir milyon insanı buradan havalanan jetlerimizin yağdırdığı bombalar paramparça etti esasında, öyle üç beş değil, binlerce, on binlerce adamı, çocuğu öldürmek ancak bize yakışır. Kimse niyetlenmesin.
Elizabeth’in öldürmekle bitiremediği Katolikler de bizim, Amerika’daki Kızılderililer de! Hepsini biz öldürdük işte. Bizim eserimiz bunlar. Çatlayın patlayın. Kıtır kıtır kesiyor, iplerde sallandırıyor, kurşunlayıp mezarlara dolduruyoruz. Helal olsun bize, kim tutar bu milleti be kim tutar?
Merak ediyorum Türk soykırımından geçmemiş ulus var mı diye. Vallahi bulamıyorum. Aborjinler olabilir belki, oradan tutturabiliriz.
İşin şakası bir yana. Ortalıkta dolaşan ne kadar iddia varsa, bunlara direnmek yerine hepsini üstlenmek gerektiğini düşünüyor ve “ne olacaksa olsun da görelim bakalım” diyorum. Yıllardır bu hikayelerin ağırlığı altında ezilip sıkılmaktansa göğsüme bir özür apoleti takarak gerine gerine dolaşmak istiyorum. Onca Yahudiyi öldürüp, sonra özür dileyen Almanlar bir bebek kadar masum, ak pak melekler gibi geziyor, biz kara Türkler hala canilik ithamı altında pestile çevriliyor, şamar oğlanı gibi, her yönden güzel bir tokat yiyoruz. Yeter artık! Hem de kocaman bir YETER.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder