Merhaba

Yaşadıkça birikti, yaşadıkça birikti, doldu, taştı. Ben de tüm bunları yazdım. Bu sefer de yazdıklarım birikti, doldu, taştı. Taştıkça paylaşmayı çare gördüm. Benim çarem okuyuculara dert olur mu bilmem ama yıllardır yazılanların hepsi burada. Biraz siyasi, biraz felsefi, biraz da insani. Bir hayli de Zeynep'ten.


Afiyet olsun








28 Eylül 2013 Cumartesi

Yoğurtçu Parkı’nda Ev’sizler (28 eylül 2013)

Dün bir bugün iki

Soluksuzum, deli gibi iş yapıyorum ama sonuç bir pire kadar bile değil. Hiç iş bitmiyor, her şey beni bekliyor, sürekli elektrik idaresi, telefon-telekom, kablotv merkezlerinde koşturuyorum, oradan çıkıp buraya gidiyorum, doğalgaz falan derken aklım başımdan iyice gitti. Tam 48 saattir, çok sevdiğim ve sık kullandığım baharatın kavanozuna bakıp adını hatırlamaya çalışıyorum, düşün, düşün, düşün ve sonunda evet BİBERİYE! Onu bile unutmuş bu kafam.

Dün bir bugün iki

Sabahın çok erken saatlerinde genç bir çocuk görüyorum penceremden. Pecmürde bir hal içinde, tamamen dağılmış ama çok çok genç. Bu yaşta nasıl dağıtmış düşünüyorum. Doğuştan gelen bir delilik halidir alkolizm ve bu da maalesef öyle ama! Uzak durduğumuz o güzel insanlardan.

18 Eylül 2013 Çarşamba

I$ ARIYORUM

Merhaba,

Kasım ayının 2'sinde emekliliğe hak kazandığım için aynı ayın sonu itibariyle EMEKLİ oluyorum.
Emekliliğimi takiben çalışmayı düşünüyor ve istiyorum.
Özel durumum nedeniyle bu çalışma tipi 7/24 olamayıp daha sakin bir iş tipinde olacaktır.

HAYALİM:

Bir vakıf ya da müzede yarızamanlı olarak çalışmak, özellikle de ziyaretçilere rehberlik etmektir, keyifli bir zaman geçirtmektir.

KoçSistem'de çalıştığım kısa zaman içerisinde Kurumsal İletişim Yöneticiliği'nin düzenlediği bir etkinlik olmuştu.
Ünalan Mahallesindeki bir ilköğretim okulunu Rahmi Koç müzesine götürmüştük. Şehrimizin zahmetli bir bölgesi ve zor koşullarının çocuklarıydı müzeyi ziyaret edenler...

Öğrenci sayısı çok fazla idi ve müzedeki rehberler yeterli olamadıkları için bizlerden yardım istediler... ben hemen kabul etmiştim. Hayatımda geçirdiğim en güzel gündü ve yaşadığım en mükemmel deneyimdi.

Fen Bilimleri ağırlıklı eğitimim nedeniyle çocuklara çok güzel rehberlik etmiş, onların meraklı sorularını eksiksiz yanıtlayabilmiştim. Bu anı yukarıdaki hayalimi tam 6 yıldır içimde yaşatmakta... tam-zamanlı çalıştığım dönemde bu işi gönüllü olarak haftasonları yapmayı düşünmüş ama cesaret edememiştim. Şimdi bu işi daha profesyonel nitelikte yapmayı hedefliyorum.

Açıkçası ne SAP geçmişim ne de kendini kaybetmiş mühendis halimle iş aramıyorum. Bu tarz çalışma tipi artık benden çok uzakta... ayda 5000-10000TL gibi maaşlarla coşmak benim yaşam anlayışımın tamamen dışına çıkmıştır. Hayatımı asgari ölçütlerde ama keyifli şekilde sürdürürken gelir durumumda beklenmedik bir kısıtlama olmuştur ve bunu telafi etmem gerekmektedir. Bu durumu da göz önünde bulundurmanız ricasıyla, arayışımı çevrenizle paylaşmanızı dilerim. 

Saygı ve sevgilerimle,


-- 
Zeynep SAĞLAM